Daily Mirror
สร้างสรรค์มุมมอง
อย่างรอบด้าน
เห็นมิติที่กว้างกว่า
ถนนเลียบริมโขงแห่งเมืองบึงกาฬ ทอดตัวยาวขนานไปกับแม่น้ำหลายกิโลเมตร แต่ช่วงบริเวณเมืองหรือจุดหลักน่าจะไม่เกิน 1.5 กิโลเมตร ถนนสายนี้มีร้านอาหารและโรงแรมหลายแห่ง ฝั่งตรงข้ามเป็นเมืองปากชันของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เป็นเมืองขนาดเล็ก เงียบๆ ไม่มีอะไรโดดเด่นเหมือนเมืองริมน้ำโขงอย่างสุวรรณเขต (มุกดาหาร ) ท่าแขก (นครพนม) ปากซันมีวัดสองแห่ง ส่วนแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติต้องนั่งรถห่างออกไปประมาณ 80 กิโลเมตร โดยปกติเมืองใหญ่ในลาวมักมีอาคารแบบเฟร้นซ์โคโลเนียลปรากฏอยู่ แต่ที่ปากซันไม่หลงเหลือแล้ว ทุกวันนี้ที่คนไทยบางกลุ่มยังได้ยินชื่อ “ปากชัน” อาจเป็นเพราะเพลงแสนไพเราะที่ชื่อ “กุหลาบปากซัน” นั่นเอง
.
กลับมาฝั่งไทยบ้าง หากไปเดินบนถนนสายนี้ยามเช้าจะพบว่ามีร้านอาหารเปิดน้อยเต็มที อันนี้เพราะเขาเน้นขายมื้อเที่ยง เย็นและยืดยาวไปถึงช่วงดึก จะมีที่เปิดเช้าอยู่สองสามร้าน ร้านหนึ่งขายอาหารตามสั่ง อีกร้านขายชากาแฟ ข้าวผัด ไข่กระทะ ชื่อ “ละอองภิรมย์” ที่นี่เป็นทั้งร้านและที่พัก ละอองภิรมย์เป็นที่รู้จักของนักเดินทางรุ่นใหม่เพราะถูกกล่าวถึงในโลกโซเชียลมากกว่าที่อื่น ที่เป็นเช่นนั้นคงเป็นเพราะงานดีไซน์อาคารกับงานตกแต่งในบางส่วนสวยงามต้องตาต้องใจ งานดีไซน์หรือตัวสถาปัตยกรรมมีสไตล์เด่นชัด คืออาคาร 2 ชั้น เน้นใช้วัสดุไม้กับอิฐแดงเป็นหลัก มีการจัดวางไลท์ติ้งได้ดีระดับหนึ่งซึ่งเชิญชวนให้พักและเชิญชวนให้รักในอารมณ์แรกที่สัมผัส เสียดายอยู่สองอย่าง คือโต๊ะเก้าอี้บางชุดไม่เข้ากับบรรยากาศและสถานที่หรือเฟอร์นิเจอร์ชิ้นอื่นๆ เช่น โต๊ะขนาดเล็กที่คนไทยนิยมเรียกว่าโต๊ะญี่ปุ่นเป็นโต๊ะแบบที่เด็กเอาไว้ทำการบ้าน อีกอย่างหนึ่งคือขณะนั่งกินอาหารเจ้าของบ่นตลอดเวลา บ่นลูกน้องตัวเอง บ่นเรื่องชงกาแฟ เรื่องนั้นเรื่องนี้ ตั้งแต่ผมเข้าไปกระทั่งกินอิ่มก็ยังบ่นไม่หยุด ในกรณีอย่างนี้ไม่ส่งเสริมการบริโภคอาหารเช้ากับบรรยากาศเย็นสบายในสายลมฝน
.
ที่พักอีกที่หนึ่งซึ่งน่าสนใจไม่แพ้กันคือโขงซันไชน์ ที่นี่เป็นอาคาร 2 ชั้น ขนาดเล็ก ราคาประมาณ 550- 650 บาท ห้องกว้าง มีระเบียง สะอาด มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน (สัญญาณอินเตอร์เน็ตแรงได้ใจ) โขงซันไชน์อาจมีดีไซน์ไม่หวือหวา ทว่าอยู่สบาย เงียบสงบครับ
.
ทั้งโขงซันไชน์และละอองภิรมย์เป็นที่พักที่น่าสนใจทั้งคู่ ละอองภิรมย์มีงานดีไซน์ชัดเจน ส่วนโขงซันไชน์ห้องกว้างอยู่สบาย อันนี้ใครไปเที่ยวลองเลือกดูเองนะครับว่าชอบแบบไหน (มีที่อื่นอีก แต่ไม่ได้เข้าไปเยือน)
.
สำหรับร้านอาหาร แบ่งได้คร่าวๆ 2 แบบ คือเรียบหรูดูดีแบบกึ่งผับ และร้านธรรมดาๆ ทั่วไป จากการสอบถามคนถิ่นได้ความว่ามีทั้งร้านใหม่ร้านเก่า เจ้าใหม่เจ้าเก่า อย่างร้านนิวพอใจเป็นร้านอาหารเก่าแก่ ขายมานานกว่า 30 ปี รสชาติใช้ได้เลยครับ
ใครไปเที่ยวบึงกาฬ (ทั้งที่พักและร้านอาหาร) จะลองเดินเลือกดูก่อนก็ได้ คือชอบแบบไหน ถูกใจแบบไหนค่อยเลือก เพราะบางทีดูในโลกโซเชียลอาจไม่เหมือนกับตาเห็น เรื่องนี้เป็นข้อที่ต้องระวังกันนิดหน่อยครับ
.
หมายเหตุ
.
-วันศุกร์-เสาร์มีนักท่องเที่ยวเดินทางเข้ามามากพอสมควร ส่วนใหญ่ห้องพักริมโขงจะเต็ม การเดินทางไปเที่ยวหรือต้องการพักริมโขงอาจต้องจองล่วงหน้า
